Door de aantrekkelijkheid van dit aanbod besloot de raad het volgende. Een verzoekschrift zou ingediend worden bij de heren gedeputeerde staten van de provincie om de toestemming te vragen over te gaan tot de aankoop van de beschreven goederen van de heer Weustenraad voor de som van 750 gulden. Na het bekomen van de autorisatie zou de raad, met overleg van de heer district schoolopziener, een plan en begroting uitwerken om te voorzien in een schoollokaal en onderwijzerswoning. De gemeente zou zo veel mogelijk met eigen middelen betalen en voor het tekort zou men terug een subsidie aanvragen bij Zijne Majesteit. Een afschrift zou weer naar de commissaris in Maastricht gestuurd worden met het verzoek hun aanvraag met een voordelig advies bij de hogere instanties te willen ondersteunen. Deze beslissing werd genomen op 25 maart 1829 door burgemeester Paul Castermans en de raadsleden Lambert Claes, Mathijs Haekens, Marcus Jans, Eustache Meertens, Renier Palmans en Nicolas Vandenbosch.

De goedkeuring kwam er en een "de commodo et incommodo" werd aangevraagd bij notaris Libens, die daar toe bevoegd was. Het proces-verbaal van de notaris werd opgemaakt op 11 juni en op 22 juni 1829 werd het besproken door het gemeentebestuur. Twee inwoners, Joseph Dumont en Petrus Nelissen, hadden bezwaren aangetekend. Het gemeenteverslag vermeldt: De ( opmerkingen ) van de eerste reklamant (J.Dumont) bevat geene bezwaren tegen de bedoelde aankoop en heeft hij alleen daarbij zijne eigene intresten behartige. Het gemeentebestuur kent deze persoon te goed om op eenige bijdragten van zijne zijde te hebben gerekend en zijn reklame is niets anders dan een gevolg van zijne tegenstrijdige geest en om hem het plaizier te verschaffen van ten minste iets gezegd te hebben. Die van de tweede is even ongegrond, het is waar dan eene fundatie ten behoeve van de kapellanie bestaat, opgericht door de Hoog wel Geboren Jonkvrouwe Helena Barbara Elisabeth Louisa Baronesse de Méan en waarbij aan den kapellaan een last wordt opgelegd om school te houden. Deze staat van zaken bestaat niet meer en volgens de tegenwoordige grondbeginselen kan de geestelijkheid niet tevens meer de bediening van schoolonderwijzer waarnemen. Verder werd er gezegd dat deze fundatie nog voor andere lasten diende en dat deze goederen en renten geen andere bestemming kon worden gegeven zodoende er geen huis kon worden opgebouwd en niet verkocht kon worden om hun project te ondersteunen. Volgens het verslag waren P.Nellisen en J.Dumont dwarsdrijvers die de administratie tegenwerkten. Daar het voordeel van de aankoop bewezen was en er slechts twee onwillige personen op de totale bevolking enige bezwaren hadden, besliste het gemeentebestuur dat de opmerkingen niet aannemelijk waren en tot de aankoop van de goederen kon worden overgegaan.

Een nieuwe begroting werd opgesteld en de kosten zouden voor het nieuw project 1810,14 gulden bedragen. Het verslag van 4 juli 1829 vermeldt het volgende:
In overweging genomen hebbende dat de gemeente door den aankoop van voorschreven huis alle deszelfs middelen geheel en al zijn uitgeput, dat zij geene eigendommen bezit en nog met veele schulden is bezwaard dus tot het doen van meerdere geldelijke bijdragten voor het oogenblik geheel en al buiten staat, verder dat de inwoners door menigvuldige rampen van vroegere oorlogen en sterfte van vee waar mede zij meerdere achtereenvolgende jaren zijn overvallen geweest, zodanig zijn ten achteren geraake dat ook zij buiten staat zijn in de voorgeschreven kosten bij te dragen. Overwegende dat het nogtans van het hoogste belang is dat een behoorlijk schoollokaal met onderwijzerswoning binnen de gemeente worde daar gesteld. Heeft besloten als volgt: Bij deze op grond van het Koninklijk Besluit van 29 augustus 1826 bij het amortisatie Syndikaat de te kort komende somme ter voltrekking der werken maar de aanbesteding derzelve tegen de jaarlijkschen intrest van vijf ten honderd leen te vragen. Het gemeentebestuur verhopende de verzochte subsidie van ten minste vijfhonderd gulden te zullen bekomen.

Het was de bedoeling om de geleende som op een termijn van 10 jaar terug te betalen. Buiten de intrest zou dan 1/10 van deze som jaarlijks worden afgelost. Indien de financiën het toelieten kon het gemeentebestuur deze aflossing versnellen. Het volgende werd ook nog beslist: Ten einde in de voldoening der jaarlijksche af te lossen som en betaling der intresten te voorzien zal de personele omslag met een evenredige behoevende som worden verhoogd te beginnen met het jaar 1830. Men hoopte dat de goedkeuring voor deze 500 gulden spoedig in orde zou komen ten einde nog in de loop van dit jaar de geprojecteerde bouw kan worden voltrekken.